طرح موسوم به گوام (GUAM) ناظر بر عضویت کشور‌های گرجستان، اوکراین، آذربایجان و مولداوی در ناتو و محاصره راهبردی روسیه است. قرار بود نقطه آغاز این طرح کشور گرجستان باشد. به عبارت بهتر، آتلانتیکی‌ها در سال ۲۰۰۸ میلادی تلاش کردند با حمایت از تحولات آبخازیا و اوستیای جنوبی در گرجستان زمینه را برای عضویت این کشور در ناتو فراهم سازند. با این حال آغاز جنگ روسیه و گرجستان و پیشروی سریع روس‌ها به سوی تفلیس منجر به شکست مهره غرب، میخاییل ساکاشویلی و در نهایت شکست اردوگاه غربگرایان گرجی شد.
اکنون در سال ۲۰۲۵ میلادی قرار داریم و وقوع جنگ اوکراین تبدیل به یک دغدغه بین‌المللی شده است. اصرار ناتو بر عضویت اوکراین در پیمان آتلانتیک شمالی و تبدیل شدن کی‌یف به زمین بازی ناتو در برابر مسکو سبب شد روسیه در اقدامی پیشدستانه، جنگ اوکراین را کلید بزند. با گذشت بیش از سه سال از آغاز این جنگ، شاهد تصرف بخش‌های مهمی از شرق اوکراین (خصوصا منطقه دونباس) به دست روسیه و ایجاد گره‌های کور راهبردی در مسیر پایان دادن به جنگ هستیم. ترامپ درصدد خلق نوعی آتش‌بس صوری با هدف «زنده نگاه داشتن ریشه‌های جنگ» شده و در مقابل، روس‌ها به جز «تضمین‌پذیری ناتو» مؤلفه دیگری را در روند پایان دادن به جنگ مدنظر قرار نمی‌دهند. درست در چنین فضا و فرامتنی شاهد تلاش دوباره غرب برای بازتعریف «انقلاب گل رز» در گرجستان هستیم؛ همان انقلابی که در سال ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ میلادی منجر به سرکار آمدن میخاییل ساکاشویلی در رأس معادلات سیاسی و اجرایی تفلیس و خروج ادوارد شواردنادزه از قدرت شد. تنش‌های سیاسی در انتخابات شهرداری‌های گرجستان در تاریخ ۴ اکتبر، با اظهارات صریح مقامات داخلی این کشور علیه نهاد‌های اروپایی، وارد فاز جدیدی شده است. شالوا پاپواشویلی، رئیس پارلمان گرجستان، حمایت بروکسل از برنامه‌های اپوزیسیون برای ایجاد اختلال در روند انتخابات را «عملی شرم‌آور» خوانده است. این موضع‌گیری پس از آن صورت گرفت که آنیتا هیپر، سخنگوی کمیسیون اروپا، از مواضع حزب «جنبش اتحاد ملی» در خصوص سازماندهی شورش و برهم زدن رأی‌گیری حمایت تلویحی کرده بود. این امر نشان‌دهنده تشدید بی‌اعتمادی میان بخش‌هایی از دستگاه حاکم گرجستان و حامیان غربی اپوزیسیون است.
در حالی که خانم هیپر مکرراً بر حمایت از «تظاهرات برای ارزش‌های اروپایی» تأکید کرده، مقامات داخلی این حمایت‌ها را مداخله در حاکمیت ملی تلقی می‌کنند. «تظاهرات برای ارزش‌های اروپایی» همان اسم رمز شورش دوباره غرب در فضای داخلی گرجستان است. این مسئله به خودی خود نشان می‌دهد که اعضای اروپایی ناتو نه تنها از جنگ اوکراین درس نگرفته‌اند، بلکه درصدد پیشبرد همان استراتژی خطرناک و نخ‌نمای خود در محیط پیرامونی روسیه هستند. نتیجه این مناقشه قطعاً هرچه باشد، به سود موجودیت گرجستان و اهداف غرب نخواهد بود!
